Menu główne
×

Projektowanie rurociągu

RURKAD – Oprogramowanie pomaga w doborze odpowiedniej ilości otworów zasysających oraz ich średnicy. Projektowanie możliwe jest w środowisku 2 lub 3D. Możliwa jest też symulacja zjawisk pożarowych i rozchodzenia się dymu.

Symulacja czułości układu detekcyjnego – Detektor + orurowanie i akcesoria pozwalająca określić klasę tego układu zgodnie z norma EN-54-20 jest obligatoryjna. Certyfikat CPR detektora uzależnia użycie detektora od wykonania takiej symulacji w programie RURKAD.

Podstawowe zasady projektowania zasysających czujek dymu

Na rozprzestrzenianie się dymu w obiekcie ma wpływ wiele czynników, ale na pewno nie użyta technika wykrywania zagrożenia. Dlatego w wielu instalacjach można rozmieszczać otwory zasysające, korzystając z wytycznych dla czujek punktowych. Otwory zasysające to, w przybliżeniu, konwencjonalne czujki punktowe bez wskaźników zadziałania. Stąd wynikają ograniczenia przestrzeni, która może być chroniona jednym detektorem zasysającym. Pod wieloma względami otwory ssące są dogodniejsze niż czujki punktowe – mogą być umieszczane w miejscach, w których są silne przepływy powietrza, albo tam, gdzie nie ma miejsca na czujki punktowe. Mogą one być skierowane poziomo, można je dowolnie umiejscowić oraz łatwo i tanio zmienić ich lokalizację. Czujki zasysające mają wiele istotnych parametrów, które wzajemnie na siebie wpływają. Dobór zasysających czujek dymu powinien opierać się głównie na analizie warunków środowiskowych, w których będą one pracować. Nie istnieje czujka, która jest najlepsza dla każdego obiektu. Trzeba dobrać czujkę do konkretnego zastosowania. Na przykład w miejscach, w których są silne przepływy powietrza, (serwerownia, szyb windowy) czujka powinna mieć silny wentylator. W serwerowni ważnym parametrem jest maksymalna liczba otworów zasysających w klasie A, a dopuszczalna długość rur jest w praktyce nieistotna. W magazynie wysokiego składowania bardzo wygodne są długie kapilary. Jeśli system umożliwia stosowanie wielometrowych kapilar, to należy tę cechę wykorzystać. Wyobraźmy sobie magazyn bardzo wysokiego składowania chroniony zgodnie z wymaganiami VdS, według których co 6 m w pionie musi być warstwa otworów zasysających. Czy oznacza to albo kolumnadę rur pionowych z otworami co 6 m, albo warstwy rur poziomych co 6 m? Niekoniecznie. Projektuje się rurę z otworami na wysokości 12 m, a kapilary rozprowadza się w dół na 6 m oraz w górę na 18 m. Następna warstwa rur jest dopiero na wysokości 30 m, kapilary rozprowadza się w dół na 24 m, w górę na 36 m itd.

Projektowanie przebiegu orurowania

Chyba najbardziej czasochłonnym etapem projektowania jest wprowadzanie orurowania do programu służącego do obliczania przepływów w systemie zasysającym. Może dlatego w wielu projektach spotyka się konfiguracje, które są łatwiejsze do wpisania do programu, ale mniej korzystne z punktu widzenia przepływów. W celu właściwego zaprojektowania rurociągu, w szczególności wówczas, gdy mamy do czynienia ze skomplikowanym, niestandardowym układem rur, niezbędne jest korzystanie z profesjonalnego narzędzia programowego, uwzględniającego wszystkie kluczowe parametry techniczne oraz ograniczenia wynikające z obowiązujących norm (w Europie – EN54-20). Bardzo przydatne są takie opcje jak promień detekcji otworów zasysających oraz zarys chronionego pomieszczenia w układzie 2D lub nawet 3D importowany z pliku CAD/JPG  lub narysowany ręcznie w programie symulacyjnym. Z przebiegiem orurowania związany jest problem przenoszenia wyników obliczeń z jednego detektora na inny, innego producenta. Jeśli projekt był wykonany zgodnie z regułami sztuki, czyli najpierw rozmieściliśmy otwory zasysające w miejscach, gdzie spodziewamy się skutecznego wykrywania dymu, to oczywiście można „przenieść” rozmieszczenie otworów. Czy można „przenieść” przebieg orurowania? Tego nie można jednoznacznie powiedzieć. Nieskomplikowane układy orurowania często dadzą się „przenieść”. Jeśli jednak projektant wykorzystał unikalne cechy jakiegoś systemu, na przykład długie kapilary, to układ rur trzeba zaprojektować od nowa. Koniecznie trzeba ponownie obliczyć średnice otworów i parametry wykrywcze narzędziem dostawcy użytego systemu. Czujki zasysające mają tak różne parametry i pracują z tak różnymi przepływami i nastawami, że założenie, że parametry te są uniwersalne, jest błędne.

Oprogramowanie RURKAD jest darmowe i można korzystać z niego we własnym zakresie. Aczkolwiek producent i dystrybutor nie borą odpowiedzialności za nieodpowiednie lub błędne korzystanie z tego narzędzia. W celu zapoznania się z zasadami korzystania z programu RURKAD zaleca się przejście szkolenia organizowanego przez naszą firmę i uzyskanie certyfikatu autoryzowanego projektanta systemów Stratos.

RURKAD to złożone narzędzie oferujące jako jedno z nielicznych na rynku symulowanie czułości układów detekcyjnych w 2 lub 3D oraz możliwość symulacji w oparciu o układ rysowany na podkładzie chronionego pomieszczenia. Zarys pomieszczeń można zaimportować z pliku dxf lub jpg lub narysować ręcznie, a także korzystać z automatycznego kreatora 3D.

Kreator zarysu chronionego pomieszczenia.

RURCAD pozwala deklarować promienie detekcji otworów zasysających co pomaga określić ich zasięg i dobór tak, aby pokryć ochroną cały budynek.

Możemy też na orurowaniu symulować obecność różnych akcesoriów dla obiektów wymagających.

RURKAD jako jedyny na rynku umożliwia etykietowanie rysunków oraz wykonanie zestawienia sprzętu maksymalnie 24 detektorów w projekcie.

 

RURKAD jako jeden z nielicznych tego typu programów podaje sumaryczną wymianę powietrza dokonaną przez detektor oraz rozbicie na poszczególne otwory oraz czułość w Zac./m każdego otworu, a także równowagę detekcji między otworami dlatego można stosować układy rur nieregularne.

RURKAD potwierdza przy skomplikowanych rurociągach przynależność systemu do klasy czułości podając symulacyjne wartości czułości dla każdego zaprojektowanego punktu detekcji. Poza tym RURKAD umożliwia wykonanie rysunków systemu w układzie 2D z zaznaczonymi okręgami odpowiadającymi zakresowi czułości czujki punktowej. Rysunki w 3D idealnie pokazują małe systemy w serwerowniach oraz przestrzenny przebieg rurociągi i kapilar prowadzonych do szaf serwerowych.

Zgodnie z najnowszymi wytycznymi CEN TS-54-14 oraz od dawna w wytycznych VDS dla pomieszczeń powyżej 12m w przypadku użycia zasysającej detekcji dymu wymagane jest wykonanie pożarów testowych. Autorzy nie wspominają w wytycznych, czy muszę to być pożary testowe post factum, czy a priori. Dlatego dzięki posiadaniu w programie PipeCAD wtyczki do programu FireDynamicsSimulation możemy robić obliczenia rozchodzenia się dymu dla założonych pożarów testowych w projektowanej bryle chronionych pomieszczeń. Raporty z uproszonych obliczeń możemy dołączać do projektu w ten sposób bardziej uwiarygadniać przyjęte założenia projektowe. Wytyczne TS nie odnoszą się w kwestii pożarów testowych do magazynów wysokiego składowania gdzie mamy detekcje wielopoziomową. Tak więc dotyczy to tylko wysokich hal przemysłowych. Poniżej przykład pliku z użyciem palnika do wykonanie obliczeń szybkości rozchodzenia się dymu w założonej bryle pomieszczenia z dowolnym palnikiem dla różnych pożarów testowych. W raporcie podajemy zrzuty ekranu w wizualizacji rozchodzenia się dymu i czasu dotarcia do zaprojektowanych miejsc detekcji zasysającej. Zrzut ekranu z programu PipeCAD z przykładowym plikiem współpracy z FDS i palnikiem pożaru testowego.

Aplikacja RURKAD współpracuje z zewnętrznym symulatorem dynamiki pożaru umożliwiającym przeanalizować proces potencjalnego rozpowszechniania się dymu w obiekcie i na podstawie tych założeń optymalnie zaprojektować system detekcji i gaszenia. FDS- Fire Dynamics Simulator . Więcej informacji o FDS można znaleźć na stronie producenta – http://www.fire.nist.gov/fds/index.html

 

.

 

 

Podczas projektowania rurociągu możemy wykonać również wizualizację pożaru. Więcej informacji na ten temat oraz filmów znajdziesz w zakładce Pożary testowe.

 

 

 

\Wersję PipeCAD 3.X można pobrać w dziale  strefy partnera – detekcja dymu – detektory Stratos.